ARCHITEKTURA DREWNIANA W SZCZECINIE I OKOLICY

Kościół Rzymsko Katolicki parafii p.w. św. Trójcy

Czas powstania: k. XV, XVIII w.

Istniejący obecnie kościół zbudowany został w 2 poł. XIII w. w formie bezprezbiterialnej, bezwieżowej, kamiennej świątyni. W XV wieku do płd. Elewacji korpusu dobudowano ceglaną Zakrystię. W XVIII wieku dobudowano ryglową wieżę.

   Usytuowany w centrum dawnej wsi, przy skrzyżowaniu ul. Żołnierskiej i Szerokiej, na lekkim wzniesieniu terenu, ogrodzonym kamiennym murem z bramą od strony zachodniej.

Zbudowany z kamieni granitowych, otynkowany. Zakrystia i ościeża okien korpusu z cegły. Wieża w konstrukcji ryglowej, wypełniona cegłą i odeskowana. We wnętrzu strop płaski, odeskowany, polichromowy. Więźba dachowa drewniana o konstrukcji płatwiowo-kleszczowej. Dach przykryty dachówką karpiówką. Hełm wieży blachą. Stolarka drewniana.

Założony na rzucie prostokąta, bezprezbiterialny z prostokątną wieżą przy elewacji zach. I siedmiobocznie zamkniętą kaplicą przy elewacji płd.

   Bryła korpusu niewielka, zwarta przykryta dachem dwuspadowym z trójkątnym szczytem od wsch. Kaplica niższa od korpusu, przekryta dachem wielospadowym. Nad korpusem góruje trójczłonowa wieża. Jej przyziemie rozszerzone o boczne kruchty wysokości sięgającej nieco poniżej gzymsu wieńczącego korpus. Wyżej czworoboczny człon wieży zwęża się przechodząc w ośmiobok zwieńczony wysmukłym stożkowym hełmem.

Źródło: K. Kalita Skwirzyńska, Karta ewidencyjna obiektu zabytków architektury i budownictwa, archiwum WKZ