Źródło: http://szczecin.fotopolska.eu/Szczecin/b76509,Wojska_Polskiego_70.html?f=312500-foto [21.01.2016r.]
Źródło: http://szczecin.fotopolska.eu/Szczecin/b76509,Wojska_Polskiego_70.html?f=312500-foto [21.01.2016r.]
Źródło: http://szczecin.fotopolska.eu/Szczecin/b76509,Wojska_Polskiego_70.html?f=312500-foto [21.01.2016r.]
Źródło: http://szczecin.fotopolska.eu/Szczecin/b76509,Wojska_Polskiego_70.html?f=312500-foto [21.01.2016r.]
Źródło: http://sedina.pl/wordpress/index.php/2009/01/08/edd-dom-drewniany-al-wojska-polskiego-70/ [21.01.2016r.]
Źródło: http://sedina.pl/wordpress/index.php/2009/01/08/edd-dom-drewniany-al-wojska-polskiego-70/ [21.01.2016r.]
Źródło: Karta ewidencyjna obiektu zabytków architektury i budownictwa, archiwum WKZ
Źródło: Karta ewidencyjna obiektu zabytków architektury i budownictwa, archiwum WKZ
Źródło: Karta ewidencyjna obiektu zabytków architektury i budownictwa, archiwum WKZ
Willa al. Wojska Polskiego 70
Historia: willa wybudowana w latach 1871 - 1872 przez Westend Sterrin Bauvrein Auf Aktien dla kupca Augusta Horna. Prawdopodobnie w 1892 r. powiększono wille o trzeci trakt i zabudowano loggie w zachodnim ryzalicie. Budowla w stylu XIX-wiecznego historyzmu.
Lokalizacja: obiekt zlokalizowany jest przy południowo-wschodnim narożniku al. Wojska Polskiego i ul. A. Mickiewicza. Ma ona kształt nieregularnego pięcioboku pośrodku którego usytuowano willę.
Materiał, konstrukcja, technika: Fundament murowany. Ściany: willa została wzniesiona w konstrukcji ryglowej. Z zewnątrz oszalowane zostały deskami (oprócz cokołu). Deski oszalowania ułożone są poziomo (w partii podokiennej pionowo) z listwami na rogach. Dach: kryty papą - obecnie blachą cynkową. U zbiegu połaci są dwie płyciny rozdzielone słupkiem. Balkon: II kondygnacja ryzalitu opasuje z trzech stron balkon, nadwieszony na drewnianych zastrzałach z balustradą ze słupków, umieszczonych na osiach konsoli. Między konsolami płyciny z ornamentem snycerskim (ośmioboki z wyciętymi czwórliśćmi). Między konsolami umieszczono płyciny, od dołu zamknięte wycięciem w kształcie łuku odcinkowego, ozdobionym neogotyckimi liliami, wypełnione ornamentem floralnym i krzyżami wpisanymi w koło.
Rzut: budynek zaprojektowany na planie nieregularnego pięcioboku, z ryzalitami od północy i zachodu, dobudówką od południa i wykuszami na północno-zachodnim i południowo-wschodnim narożu.
Bryła: budynek w korpusie dwukondygnacyjny. Zachodni ryzalit ma trzy kondygnacje a III trakt jest jednokondygnacyjny. Korpus nakryty jest dachem trójspadowym, dostosowanym do nieregularnej bryły, północny ryzalit - niskim dachem dwuspadowym, dobudówka - pulpitowym a wykusz ośmioboczny i zachodni ryzalit, tworzący rodzaj wieży - płaskim. Cokół otynkowany, oddzielony od strefy podokiennej - a ta od I kondygnacji gzymsem. W starszej części rozdzielone zębnikiem (fryzem kostkowym). Okna sprzed 1945 r.
Źródło: R. Makała, Karta ewidencyjna obiektu zabytków architektury i budownictwa, archiwum WKZ, pkt 12,13