ARCHITEKTURA DREWNIANA W SZCZECINIE I OKOLICY

Historia: Teren na którym usytuowany budynek znajdował się w bezpośrednim sąsiedztwie Fortu Leopolda, wzniesionego przez władze pruskie w I. 30-tych XVIII w. Zlokalizowano tu place składowe, ogrody i drobne gospodarstwa. Zieleniec w rejonie w 1721 r. kolonia francuska z przeznaceniem na miejsce pochówków. Cmentarz założono dla reformowanego kościoła francuskiego na podstawie patentu króla pruskiego Fryderyka Wilhelma I z 6 czerwca 1721. Na planach miejskich teren ten opisywano jako "Reformierter Kirchof". Nieco zmniejszony w pocz. XX w. teren przetrwał do dziś. Na terenie cmentarza wybudowano w 1892 r. kaplicę i dom dozorcy. W 1928 r. przeprowadzono modernizację cmentarza. Projekty nowej kaplicy i budynku mieszkalnego określonego jako "dom ogrodnika" wykonał Gustav Gauss w lipcu 1928 r.

W czasie nalotów w latach 1943-1944 kaplica i cmentarz uległy częściowemu zniszczeniu. W 1965 r. cmentarz uporządkowano z przeznaczeniem na park.

Lokalizacja: Budynek zlokalizowany jest w dzielnicy Śródmieście, na południowo-wschodnim krańcu Parku im. Stefana Żeromskiego. Znajduje się przy ul. Storrady-Świętosłay 2 w północno-wschodnim narożniku dawnego cmentarza. Jest to budynek wolnostojący z elewacją frontową od strony zachodniej.

Materiał, konstrukcja, technika: Fundamenty: budynek postawiony na fundamentach murowanych
z cegły pełnej ceramicznej. Ściany: w części piwnicznej murowane z cegły pełnej ceramicznej na zaprawie cementowo-wapiennej, licowane dobrze wypaloną cegłą. Ściany główne wykonane są
w konstrukcji szkieletowej drewnianej wypełnionej cegłą pełną ceramiczną na zaprawie cementowo-wapiennej. Od zewnętrznej ściany są odeskowane. Więźba dachowa: drewniana płatwiowo-kleszczowa. Dach: pokryty jest współczesną dachówką cementową. Strop: nad pomieszczeniami strop płaski drewniany, nad piwnicami strop ceramiczny. Schody: schody wejściowe do budynku są ceglane. Schody we wnętrzu są drewniane jednobiegowe z drewnianą balustradą słupkową. Stolarka: drzwi główne są drewniane, wtórne, prostokątne, obite listewkami. Drzwi piwniczne zewnętrzne są drewniane, płycinowe, pierwotne. Wewnętrzne drzwi również są drewniane, płycinowe, pierwotne z częściowo zachowanymi szyldami i klamkami. Okna są skrzynkowe, czterokwaterowe, dwupoziomowe z krzyżem okiennym. Okiennice drewniane żaluzjowe.

Rzut: Budynek zaprojektowany na planie prostokąta, dwutraktowy, z klatką schodową w przednim trakcie. Wejście główne do budynku usytuowane jest na osi.

Bryła: Jest to budynek podpiwniczony, jednokondygnacyjny z użytkowym poddaszem, usytuowany kalenicowo. Budynek przekryty jest dachem czterospadowym z lukarną krytą trzyspadowym daszkiem. Budynek o zwartej bryle z symetrycznym układem otworów okiennych.

Źródło: E. Wolenoer, Karta ewidencyjna obiektu zabytków architektury i budownictwa, archiwum WKZ, pkt 12,13