ARCHITEKTURA DREWNIANA W SZCZECINIE I OKOLICY

  Historia: Opisywany budynek znajduje się w Szczecinie w dzielnicy Krzekowo. Z zachowanych do 1895 r. akt nadzoru budowlanego dotyczących sąsiedniej działki przy ul. Szerokiej nr 5, wynika, że oba obiekty (Szeroka nr 5 i nr 6), stanowiły początkowo jedną posesję i należały do jednego właściciela: do 1924 r. - był nim C.Giese, od 1924 r. conajmniej do 1937 r. - Willy Walk. Historyczny kształt działki (złożony z dzisiejszych dwóch posesji: Szeroka 5 i Szeroka 6) wraz z zabudową mieszkalną i gospodarczą, zachował się prawie w niezmienionym stanie do dnia dzisiejszego.

   Budynek powstał przed 1895 r. i w zachowanych dokumentach opisywany jest jako mieszkalny.
Z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że zachowana częściowo do dnia dzisiejszego, a częściowo do czasu renowacji, przeprowadzonej od 1990 r., substancja budowlana oraz rozplanowanie wnętrza są oryginalne.

W trakcie działań wojennych budynek nie został zniszczony. Po 1945 r., został oddzielony od posesji nr 5 wraz z niewielką działką.

   16 stycznia 1990 r., obiekt został wpisany do rejestru zabytków województwa szczecińskiego. Budynek jest komponentem zabytkowej zabudowy XIX wiecznej, reprezentowanej przy ul. Szerokiej przez ok. 40 budynków mieszkalnych i gospodarczych.

 

   Lokalizacja: Posesja nr 6 zlokalizowana jest w środkowym odcinku wschodniej pierzei przy ul. Szerokiej. Budynek mieszkalny ustawiony jest na granicy działki, kalenicowo.

 

   Materiał, konstrukcja, technika: Fundamenty: wykonane są częściowo z kamienia polnego, częściowo jako masywne, wylewane. Ściany: obwodowe, zrekonstruowane w 100%, w trakcie przeprowadzonych prac remontowych wykonane w konstrukcji szkieletowej, słupowo-ryglowej, bez zastrzałów, o elementach łączonych na drewniane kołki. Wypełnienie konstrukcji ścian stanowi cegła ceramiczna, ocieplona od wewnątrz wełną mineralną. Pola wypełnień są otynkowane od zewnątrz, a ściany wewnętrzne - pobiałkowane. Stropy: parter przykryty jest oryginalnym, całkowicie zachowanym stropem belkowym (wypełnionym częściowo strychułami, a częściowo deskami, bez podsufitki). Dach: konstrukcja więźby dachowej jest oryginalna i została zachowana. Dach wykonany w konstrukcji krokwiowo-jętkowej z dwustronną podporą stolcową.      Dach przekryty jest dachówką ceramiczną, karpiówką w rybią łuskę. Schody: schody zewnętrzne są wtórne wykonane jako wylewne. Schody wewnętrzne wykonane zostały w konstrukcji drewnianej jako zabiegowe. Stolarka: otwory okienne mają odtworzone pierwotne wielkości i proporcje, natomiast stolarka okienna z uwagi na brak pierwowzoru została wykonana jako analogiczna do występującej oryginalnej w tym rejonie, jako drewniana i skrzynkowa. Drzwi wejściowe główne mają wielkość i proporcje rekonstruowane i są wykonane jako podwójne, ramowo-płycinowe, z nadświetlem, podzielonym trzema pionowymi szprosami.

 

   Rzut: rzut parteru jest w kształcie wydłużonego prostokąta, dwutraktowy, o traktach nierównej szerokości, z traktem od strony ulicy szerszym, z sienią wejściową i usytuowaną za nią zachowaną dawną czarną kuchnią, adaptowaną na łazienkę. Sień tylna została poszerzona, trójbocznym ryzalitem, a wtórna klatka schodowa, komunikująca oba poziomy, została usytuowana wzdłuż wschodniej ściany budynku. Zaadaptowano na cele mieszkalne pomieszczenia poddasza. Zachowano i wyeksponowano dawny komin.

 

   Bryła: budynek jest parterowy, niepodpiwniczony, na niewielkim kamiennym cokole, z wysokim dachem dwuspadowym w którym od strony wschodniej znajdują się trzy lukarny.

 

 

Źródło: K. Kalita Skwirzyńska, Karta ewidencyjna obiektu zabytków architektury i budownictwa, archiwum WKZ, pkt 12,13